تعریف بازار سهام
بازار سهام به‌طورکلی به مجموعه ی مبادلات و فرایندهایی گفته می‌شود که طی آنها خرید، فروش و انتشار سهام شرکت‌های سهامی عام انجام می‌شود. این فعالیت‌های مالی از طریق مبادلات رسمی و نهادینه شده (فیزیکی یا الکترونیکی) یا از طریق بازارهای خارج از بورس (OTC) انجام می‌شود که تحت مجموعه‌ای از مقررات تعریف شده عمل می‌کنند.
درحالی‌که هر دو اصطلاح “بازار سهام” و “بورس سهام” اغلب به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اصطلاح دوم معمولاً زیر مجموعه‌ای از اولی را شامل می‌شود. اگر کسی در بازار سهام معامله کند، به این معنی است که در یک (یا چند) بورس که بخشی از کل بازار سهام هستند، سهام می‌خرد یا می‌فروشد. یک کشور یا منطقه ممکن است چندین بورس اوراق بهادار داشته باشد. بورس اوراق بهادار ایالات متحده شامل بورس نیویورک (NYSE) و نزدک است. این بورس‌های ملی پیشرو به همراه چندین صرافی دیگر فعال در کشور، بازار سهام ایالات متحده را تشکیل می‌دهند.
نکات کلیدی بازار سهام
- بازارهای سهام، محل‌هایی هستند که خریداران و فروشندگان برای مبادله سهام شرکت‌های سهامی عام با یکدیگر ملاقات می‌کنند.
- بازارهای سهام، مؤلفه‌های حیاتی اقتصاد بازار آزاد هستند زیرا دسترسی دموکراتیک به تجارت و مبادله سرمایه را برای سرمایه‌گذاران از هر نوع ممکن می‌سازد.
- آنها چندین کارکرد در بازارها دارند، از جمله کشف قیمت کارآمد و معامله کارآمد.
- در ایالات متحده، بازار سهام توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) و نهادهای نظارتی محلی تنظیم می‌شود.
معنا و مفهوم بازار سهام
بازار سهام به خریداران و فروشندگان متعدد اوراق بهادار اجازه ملاقات، تعامل و معامله را می‌دهد. بازارهای سهام امکان کشف قیمت سهام شرکت‌ها را فراهم می‌کند و به‌عنوان فشارسنج برای کل اقتصاد عمل می‌کند. ازآنجایی‌که تعداد شرکت‌کنندگان در بازار سهام بسیار زیاد است، اغلب می‌توان از قیمت منصفانه و درجه نقدینگی بالایی اطمینان داشت زیرا شرکت‌کنندگان برای بهترین قیمت با یکدیگر رقابت می‌کنند.
بازار سهام یک محیط تنظیم و کنترل شده است. در ایالات متحده، تنظیم‌کننده‌های اصلی شامل کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) و فعالان بازار تحت نظارت سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) هستند. ازآنجایی‌که بازار سهام صدها هزار شرکت‌کننده در بازار را گرد هم می‌آورد، فروش سهام، شیوه‌های قیمت‌گذاری منصفانه و شفافیت در معاملات تضمین شده هستند. گرچه بازارهای سهام در گذشته گواهینامه‌های سهام فیزیکی مبتنی بر کاغذ منتشر می‌کردند و با آنها معامله می‌کردند، بازارهای سهام کامپیوتری امروزی به‌صورت الکترونیکی فعالیت می‌کنند.
بورس اوراق بهادار چیست؟
بورس اوراق بهادار، مالک سهام نیست. در عوض، به‌عنوان بازاری عمل می‌کند که خریداران سهام با فروشندگان سهام در ارتباط هستند. سهام را می‌توان در چندین صرافی مانند بورس نیویورک (NYSE) یا نزدک معامله کرد.
اگرچه بیشتر سهام از طریق یک کارگزار معامله می‌شود، اما درک رابطه بین بورس‌ها و شرکت‌هایی که معامله می‌کنند بسیار مهم است. همچنین، الزامات مختلفی برای بورس‌های اوراق بهادار مختلف وجود دارد که برای محافظت از سرمایه‌گذاران طراحی شده‌اند.
بازار سهام چگونه کار می‌کند؟
به طور خلاصه، بازارهای سهام محیطی امن و منظم را فراهم می‌کنند که در آن فعالان بازار می‌توانند با اطمینان، با ریسک عملیاتی صفر تا کم، معاملات سهام و سایر ابزارهای مالی را انجام دهند. بازارهای سهام که تحت قوانین تعریف شده‌ای توسط تنظیم‌کنندگان فعالیت می‌کنند، به بازارهای اولیه و ثانویه تقسیم می‌شوند.
بازار سهام به‌عنوان یک بازار اولیه، به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا سهام خود را برای اولین‌بار از طریق فرایند عرضه اولیه عمومی (IPO) منتشر کرده و به عموم مردم بفروشند. این فعالیت به شرکت‌ها کمک می‌کند تا سرمایه لازم را از سرمایه‌گذاران تأمین کنند. اساساً این بدین معنی است که یک شرکت خود را به تعدادی سهام (مثلاً 20 میلیون سهم) تقسیم می‌کند و بخشی از آن سهام ها (مثلاً 5 میلیون سهم) را به قیمت (مثلاً 10 دلار برای هر سهم) به مردم می‌فروشد.
برای تسهیل این فرایند، شرکت‌ها به بازاری نیاز دارند که بتوانند این سهام ها را در آن بفروشند. این بازار توسط بازار سهام ارائه می‌شود. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این شرکت با موفقیت 5 میلیون سهم را به قیمت هر سهم 10 دلار می‌فروشد و 50 میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری می‌کند. سرمایه‌گذاران صاحب سهام شرکت می‌شوند، با این امید که پس از مدت زمانی قیمت سهام افزایش پیدا کند و درآمدی در قالب پرداخت سود سهام دریافت کنند. بورس سهام به‌عنوان یک تسهیل‌کننده برای این فرایند افزایش سرمایه عمل می‌کند و برای خدمات خود کارمزدی را از شرکت و شرکای مالی آن دریافت می‌کند.
بورس اوراق بهادار چگونه کار می‌کند؟
بورس اوراق بهادار، جایی است که ابزارهای مالی مختلف از جمله سهام، کالاها و اوراق قرضه معامله می‌شوند. این مبادلات، شرکت‌ها و دولت‌ها را با سرمایه‌گذاران گرد هم می‌آورند. بورس‌های اوراق بهادار به تأمین نقدینگی در بازار کمک می‌کنند، به این معنی که همواره خریداران و فروشندگان به‌اندازه کافی وجود دارد تا بتوان معاملات را به طور مؤثر و بدون تأخیر انجام داد.
بورس‌های اوراق بهادار همچنین تضمین می‌کنند که معاملات به شیوه‌ای منظم و منصفانه انجام شوند، بنابراین اطلاعات مالی مهم میتواند به سرمایه‌گذاران و متخصصان مالی منتقل شود.
سهام ها در ابتدا پس از انجام عرضه اولیه عمومی (IPO) توسط یک شرکت در بورس در دسترس قرار می‌گیرد. یک شرکت سهام را به مجموعه اولیه سهام‌داران عمومی در یک عرضه اولیه عمومی به نام بازار اولیه می‌فروشد. پس از اینکه IPO سهام را به سهام‌داران عمومی عرضه کرد، این سهام می‌توانند در بورس یا بازار ثانویه فروخته و خریداری شوند.
عموم مردم می‌توانند سهام را پس از عرضه اولیه یک شرکت در بازار ثانویه معامله کنند.
بورس اوراق بهادار، جریان سفارش‌ها هر سهم را دنبال می‌کند و این جریان عرضه و تقاضا است که قیمت سهام را تعیین می‌کند. بسته به نوع حساب کارگزاری، ممکن است بتوانید این جریان قیمت را مشاهده کنید. به‌عنوان‌مثال، اگر قیمت پیشنهادی سهام 40 دلار باشد، به این معنی است که یک سرمایه‌گذار به بورس می‌گوید که مایل است سهام را به قیمت 40 دلار بخرد. در همان زمان، ممکن است قیمت درخواستی 41 دلار را مشاهده کنید، به این معنی که شخص دیگری مایل است سهام را به قیمت 41 دلار بفروشد. تفاوت بین این دو را اختلاف قیمت پیشنهادی و درخواستی گویند.
ملاحظات خاص
بورس سهام مسئولیت تضمین شفافیت قیمت، نقدینگی، کشف قیمت و معاملات منصفانه در این‌گونه فعالیت‌های معاملاتی را بر عهده دارد. ازآنجایی‌که تقریباً تمام بازارهای سهام عمده در سراسر جهان اکنون به‌صورت الکترونیکی کار می‌کنند، بازار بورس، سیستم‌های معاملاتی را نگهداری کرده و به طور کارآمد سفارش‌های خریدوفروش از شرکت‌کنندگان مختلف بازار را مدیریت می‌کند. آنها عملکرد تطبیق قیمت را برای تسهیل اجرای تجارت با قیمتی که هم برای خریداران و هم برای فروشندگان منصفانه است انجام می‌دهند.
یک شرکت پذیرفته شده در بورس همچنین ممکن است سهام جدید و اضافی را از طریق سایر عرضه‌ها در مراحل بعدی، از جمله از طریق حق‌تقدم خرید سهام یا عرضه‌های بعدی، ارائه دهد. حتی ممکن است سهام خود را بازخرید یا از فهرست خارج کنند. بورس اوراق بهادار بدین شکل معاملات را تسهیل می‌کند.
بورس اوراق بهادار اغلب شاخص‌های مختلفی را در سطح بازار و بخش‌های خاص ایجاد و نگهداری می‌کند، مانند شاخص S&P 500 (Standard & Poor’s) یا شاخص Nasdaq 100 که معیاری برای ردیابی حرکت کل بازار ارائه می‌کند. روش‌های دیگر عبارت‌اند از: نوسانگر تصادفی و شاخص تکانه تصادفی.
بورس‌های اوراق بهادار همچنین کلیه اخبار، اطلاعیه‌ها و گزارش‌های مالی شرکت‌ها را نگهداری می‌کنند که معمولاً در وب‌سایت‌های رسمی آنها قابل‌دسترسی است. بورس اوراق بهادار همچنین از دیگر فعالیت‌های مرتبط با معاملات در سطح شرکت پشتیبانی می‌کند. به‌عنوان‌مثال، شرکت‌های سودآور ممکن است با پرداخت سود سهام که معمولاً از بخشی از درآمد شرکت حاصل می‌شود، به سرمایه‌گذاران پاداش دهند. بورس‌های اوراق بهادار تمام این اطلاعات را حفظ می‌کند و ممکن است تا حدی از پردازش آن پشتیبانی کند.
کارکردهای بازار سهام
یک بازار سهام در درجه اول وظایف اصلی زیر را انجام می‌دهد:
معامله منصفانه در معاملات اوراق بهادار
بسته به قوانین استاندارد عرضه و تقاضا، بورس اوراق بهادار باید اطمینان حاصل کند که همه فعالان علاقه‌مند در بازار به اطلاعات برای کلیه سفارش‌ها خریدوفروش دسترسی دارند و در نتیجه به قیمت‌گذاری منصفانه و شفاف اوراق بهادار کمک می‌کند. علاوه بر این، باید تطبیق کارآمد سفارش‌های خریدوفروش مناسب را نیز انجام دهد.
به‌عنوان‌مثال، ممکن است سه خریدار برای خرید سهام مایکروسافت به قیمت 100، 105 و 110 دلار سفارش داده باشند، و ممکن است چهار فروشنده نیز مایل به فروش سهام مایکروسافت به قیمت 110، 112، 115 و 120 دلار باشند. بورس اوراق بهادار (از طریق سیستم‌های معاملاتی خودکار) باید اطمینان حاصل کند که بهترین خرید و بهترین فروش مطابقت دارند که در این مورد 110 دلار برای مقدار داده شده معامله است.
قیمت‌گذاری مؤثر
بازارهای سهام باید مکانیزمی کارآمد برای قیمت‌گذاری داشته باشد که به تصمیم‌گیری در مورد قیمت مناسب اوراق بهادار اشاره دارد و معمولاً با ارزیابی عرضه و تقاضای بازار و سایر عوامل مرتبط با معاملات انجام می‌شود.
فرض کنید یک شرکت نرم‌افزاری مستقر در ایالات متحده با قیمت 100 دلار معامله می‌کند و ارزش بازار آن 5 میلیارد دلار است. در خبری آمده است که تنظیم‌کننده ی اتحادیه اروپا (EU) یک جریمه ی 2 میلیارد دلاری برای این شرکت وضع کرده است که اساساً به این معنی است که 40٪ از ارزش شرکت ممکن است از بین برود. درحالی‌که بازار سهام ممکن است محدوده قیمت معاملاتی 90 و 110 دلاری را برای قیمت سهام شرکت قرار داده باشد، باید به طور مؤثر حد مجاز قیمت معاملاتی را تغییر دهد تا تغییرات احتمالی در قیمت سهام را برآورده کند، در غیر این صورت ممکن است سهام‌داران برای معامله با قیمت عادلانه سهام دچار مشکل شوند.
نگهداری نقدینگی
درحالی‌که مشخص نمودن تعداد خریداران و فروشندگان برای یک اوراق بهادار مالی خاص برای بازار سهام خارج از کنترل است، اما باید اطمینان حاصل شود که افرادی که واجد شرایط و مایل به معامله هستند، دسترسی فوری برای سفارش‌دادن دارند و سفارش‌های آنها با قیمت منصفانه اجرا می‌شوند.
امنیت و اعتبار معاملات
گرچه وجود شرکت‌کنندگان بیشتر برای کارآمدی یک بازار مهم هستند، اما همان بازار باید اطمینان حاصل کند که همه شرکت‌کنندگان مورد تأیید هستند و از قوانین و مقررات لازم تبعیت می‌کنند و جایی برای بدعهدی هیچ یک از طرفین وجود نخواهد داشت. علاوه بر این، بازار سهام باید اطمینان حاصل کند که همه نهادهای مرتبط فعال، به قوانین پایبند هستند و در چارچوب قانونی ارائه شده توسط تنظیم‌کننده کار می‌کنند.
حمایت از همه ی شرکت‌کنندگان واجد شرایط در بازار
یک بازار از شرکت‌کنندگان مختلفی تشکیل شده است که شامل بازارسازان، سرمایه‌گذاران، معامله‌گران، سفته‌بازان و تأمین‌کنندگان می‌شود. همه این شرکت‌کنندگان در بازار سهام با نقش‌ها و کارکردهای متفاوتی فعالیت می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، یک سرمایه‌گذار ممکن است سهامی را بخرد و آن را برای درازمدت نگه دارد، درحالی‌که یک معامله‌گر ممکن است در عرض چند ثانیه وارد یک موقعیت شده و از آن خارج شود. یک بازارساز نقدینگی لازم را در بازار فراهم می‌کند، درحالی‌که یک معامله‌گر تأمینی ممکن است بخواهد برای کاهش ریسک سرمایه‌گذاری، مشتقات را معامله کند. بازار سهام باید اطمینان حاصل کند که همه این شرکت‌کنندگان می‌توانند به طور یکپارچه عمل کنند و نقش‌های موردنظر خود را انجام دهند و بازار به کارآمدی خود ادامه می‌دهد.
حمایت از سرمایه‌گذار
علاوه بر سرمایه‌گذاران ثروتمند و سازمانی، تعداد بسیار زیادی از سرمایه‌گذاران کوچک نیز با سرمایه‌گذاری‌های اندک در بازار سهام خدمات دریافت می‌کنند. این سرمایه‌گذاران ممکن است دانش مالی محدودی داشته باشند و از خطرات سرمایه‌گذاری در سهام و سایر ابزارهای آگاهی کامل نداشته باشند. بورس اوراق بهادار باید اقدامات لازم را برای ارائه حمایت‌های لازم از این سرمایه‌گذاران به‌منظور محافظت از آنها در برابر ضررهای مالی و اطمینان از اعتماد مشتریان به کار گیرد.
به‌عنوان‌مثال، یک بورس اوراق بهادار ممکن است سهام ها را در بخش‌های مختلف بسته به پروفایل ریسک آنها دسته‌بندی کند و برای سرمایه‌گذاران معمولی در سهام های پرریسک، اجازه دادوستد محدود دهد یا کلاً اجازه معامله به آنها ندهد. بورس‌های اوراق بهادار اغلب محدودیت‌هایی را برای جلوگیری از ورود افراد با درآمد و دانش محدود به معاملات مخاطره‌آمیز مشتقات اعمال می‌کنند.
مقررات متوازن
شرکت‌های فهرست شده تا حد زیادی تحت نظارت هستند و معاملات آنها توسط تنظیم‌کننده‌های بازار، مانند SEC فوق‌الذکر، نظارت می‌شود. علاوه بر این، بورس‌های اوراق بهادار الزامات خاصی دارند. به‌عنوان‌مثال، ثبت به‌موقع گزارش‌های مالی سه‌ماهه و گزارش فوری هرگونه تحولات مرتبط، تا اطمینان حاصل شود که همه فعالان بازار از اتفاقات شرکت آگاه می‌شوند. عدم رعایت مقررات میتواند منجر به توقف معاملات توسط صرافی‌ها و سایر اقدامات انضباطی شود.
قانون گذاری و تنظیم بازار سهام
یک تنظیم‌کننده مالی محلی یا مقام یا مؤسسه پولی ذی‌صلاح وظیفه تنظیم بازار سهام یک کشور را بر عهده دارد. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) نهاد نظارتی است که مسئول نظارت بر بازارهای سهام ایالات متحده است. SEC یک آژانس فدرال است که مستقل از دولت و فشار سیاسی‌کار می‌کند. مأموریت کمیسیون بورس و اوراق بهادار این است: “حمایت از سرمایه‌گذاران، حفظ بازارهای منصفانه، منظم و کارآمد و تسهیل تشکیل سرمایه”.
شرکت‌کنندگان در بازار سهام
علاوه بر سرمایه‌گذاران بلندمدت و معامله‌گران کوتاه‌مدت، انواع مختلفی از بازیگران با بازار سهام در ارتباط هستند و هرکدام نقش منحصربه‌فردی دارند، اما بسیاری از نقش‌ها درهم‌تنیده شده‌اند و برای اجرای مؤثر بازار به یکدیگر وابسته هستند.
- کارگزاران بورس که به‌عنوان نمایندگان ثبت شده در ایالات متحده نیز شناخته می‌شوند، متخصصان دارای مجوز هستند که از طرف سرمایه‌گذاران به خریدوفروش اوراق بهادار می‌پردازند. کارگزاران با خریدوفروش سهام به نمایندگی از سرمایه‌گذاران به‌عنوان واسطه بین بورس‌ها و سرمایه‌گذاران عمل می‌کنند. برای دسترسی به بازارها به یک حساب کاربری در یک کارگزار خرده‌فروشی نیاز است.
- مدیران پورتفولیو متخصصانی هستند که در سبدها یا مجموعه‌ای از اوراق بهادار را برای مشتریان سرمایه‌گذاری می‌کنند. این مدیران توصیه‌هایی را از تحلیلگران دریافت می‌کنند و تصمیمات خرید یا فروش را برای پورتفولیو می‌گیرند. شرکت‌های صندوق سرمایه‌گذاری مشترک، صندوق‌های تأمینی و برنامه‌های بازنشستگی از مدیران پورتفولیو برای تصمیم‌گیری و تعیین استراتژی‌های سرمایه‌گذاری برای پولی که دارند استفاده می‌کنند.
- بانکداران سرمایه‌گذار، شرکت‌هایی را در ظرفیت‌های مختلف نمایندگی می‌کنند، مانند شرکت‌های خصوصی که می‌خواهند از طریق IPO عمومی شوند یا شرکت‌هایی که درگیر ادغام هستند. آنها از فرایندپذیرش مطابق با الزامات نظارتی بازار سهام مراقبت می‌کنند.
- نگهبانان و ارائه‌دهندگان خدمات انبار، مؤسساتی هستند که اوراق بهادار مشتریان را برای حفظ امنیت نگه می‌دارند تا خطر سرقت یا ازدست‌دادن آنها را به حداقل برسانند. این مؤسسات همچنین برای انتقال سهام از حساب‌های مربوطه طرف‌های معامله بر اساس معاملات در بازار سهام فعالیت می‌کنند.
- بازارسازان، دلالانی هستند که با درج قیمت پیشنهادی و درخواستی و نگهداری موجودی سهام، معامله سهام را تسهیل می‌کنند. آنها از وجود نقدینگی کافی در بازار برای مجموعه سهم‌های خاص اطمینان حاصل می‌کنند و از تفاوت بین قیمت پیشنهادی و قیمت درخواستی که اعلام می‌کنند سود می‌برند.
- سفته‌بازان در معاملات جهت‌دار در بازار با سهام فردی یا شاخص‌های گسترده‌تر شرکت می‌کنند. سفته‌بازان می‌توانند با خرید سهام موقعیت‌های بزرگ و با فروش استقراضی موقعیت‌های کوچک‌تری کسب کنند. برخی از سفته‌بازان بر اساس تحلیل‌های بنیادی یا فنی، برای مدت نسبتاً طولانی مواضع خود را حفظ می‌کنند. دیگران به‌سرعت و اغلب مانند معامله‌گران روزانه معامله می‌کنند.
- آربیتراژورها معامله‌گرانی هستند که قیمت‌گذاری نادرست در بازار را برای سودهای نسبتاً کم‌ریسک شناسایی می‌کنند. با این کار آنها بازار را کارآمدتر نگه می‌دارند. برنامه‌های معاملات الگوریتمی و پرتکرار (HFT) اغلب در این نوع آربیتراژ مشغول هستند.
- بورس‌های اوراق بهادار به‌عنوان مؤسسات انتفاعی فعالیت می‌کنند و برای خدمات خود هزینه‌ای دریافت می‌کنند. منبع درآمد اولیه این بورس‌ها درآمد حاصل از کارمزد معاملاتی است که برای هر معامله انجام شده در پلت فرم آن اخذ می‌شود. علاوه بر این، بورس‌ها از هزینه‌های فهرستی که در طول فرایند IPO و سایر پیشنهادات بعدی از شرکت‌ها دریافت می‌شود، درآمد کسب می‌کنند. یک صرافی همچنین از فروش داده‌های بازار تولید شده در پلتفرم خود – مانند داده‌های لحظه‌ای، داده‌های تاریخی، داده‌های خلاصه و داده‌های مرجع – که برای تحقیقات سهام و سایر کاربردها حیاتی است، درآمد کسب می‌کند. بسیاری از بورس‌ها نیز محصولات فناوری مانند پایانه معاملاتی و اتصال شبکه اختصاصی به صرافی را با هزینه‌ای مناسب به علاقه‌مندان می‌فروشند.
رقابت هایی که بازارهای سهام با آن روبرو هستند
درحالی‌که هر بورس اوراق بهادار برای به‌دست‌آوردن حداکثر حجم معاملات با یکدیگر رقابت می‌کنند، بازارهای سهام به‌عنوان یک کل ممکن است در دو جبهه با تهدیدهای رقابتی روبرو شوند.
استخرهای تاریک
استخرهای تاریک که بورس‌های خصوصی یا تالارهای معاملاتی اوراق بهادار هستند و در گروه‌های خصوصی فعالیت می‌کنند، بازارهای سهام عمومی را به چالش می‌کشند. اگرچه اعتبار قانونی آنها تابع مقررات محلی است، اما ازآنجایی‌که شرکت‌کنندگان آنها در هزینه‌های تراکنش می‌توانند تا حد زیادی صرفه‌جویی کنند، در حال به‌دست‌آوردن محبوبیت بیشتری هستند.
سرمایه‌گذاری های بلاک چین
در میان محبوبیت فزاینده بلاک‌چین، بورس‌های رمزنگاری بسیاری پدیدآمده‌اند. چنین بورس‌هایی، محل معاملات ارزهای دیجیتال و مشتقات مرتبط با آن هستند. اگرچه محبوبیت آنها محدود است، اما با اتوماتیک کردن بخش عمده‌ای از کارهایی که باید توسط شرکت‌کنندگان انجام شود و با ارائه خدمات با کارمزد صفر یا بسیار پایین، تهدیدی برای مدل سنتی بازار سهام هستند.
اهمیت بازار سهام
بازار سهام یکی از حیاتی‌ترین اجزای اقتصاد بازار آزاد است. بازار سهام به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا با ارائه سهام و اوراق قرضه شرکتی، پول جمع‌آوری کنند و به سرمایه‌گذاران معمولی اجازه می‌دهد در دستاوردهای مالی شرکت‌ها مشارکت کنند و از طریق سود سهام کسب درآمد کنند، اگرچه ضرر نیز محتمل است. درحالی‌که سرمایه‌گذاران سازمانی و مدیران مالی حرفه‌ای به دلیل داشتن جیب‌های بزرگ، دانش بهتر و توانایی ریسک‌پذیری بالاتر از برخی امتیازات برخوردارند، بازار سهام تلاش می‌کند تا زمین بازی را برای افراد عادی نیز محیا کند.
بازار سهام به‌عنوان پلت فرمی عمل می‌کند که از طریق آن پس‌انداز و سرمایه‌گذاری افراد به طور مؤثر به فرصت‌های سرمایه‌گذاری مولد هدایت می‌شود. این امر در بلندمدت به تشکیل سرمایه و رشد اقتصادی کشور کمک می‌کند.
نمونه هایی از بازار سهام
اولین بازار سهام در جهان بورس لندن بود که در سال 1773 در یک قهوه‌خانه که محل معامله ی معامله‌گران برای تبادل سهام بود، آغاز شد. اولین بورس اوراق بهادار ایالات متحده در سال 1790 در فیلادلفیا آغاز شد. قرارداد باتون‌وود که به این دلیل نام‌گذاری شد که زیر یک درخت چنار امضا شد، آغاز وال‌استریت نیویورک در سال 1792 بود. این قرارداد توسط 24 تاجر امضا شد و اولین سازمان آمریکایی در نوع خود بود که به تجارت اوراق بهادار پرداخت. معامله‌گران در سال 1817 نام سرمایه‌گذاری خود را به هیئت بورس و بورس نیویورک تغییر دادند.
به مقالات ما در حوزه مالی و کسب‌وکار در محک آکادمی سر بزنید.
منبع:
