تعریف رمز ارز یا کریپتوکارنسی
رمز ارز یا کریپتوکارنسی، یک ارز دیجیتال یا مجازی است که با رمزنگاری ایمن می‌شود و جعل آن تقریباً غیرممکن است. بسیاری از ارزهای دیجیتال، شبکه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک‌چین هستند، یک دفتر کل توزیع‌شده که توسط شبکه‌ای متفاوت از رایانه‌ها اجرا می‌شود. یکی از ویژگی‌های مشخص رمز ارزها این است که معمولاً توسط هیچ مرجعی صادر نمی‌شوند و از نظر تئوری از دخالت یا دست‌کاری دولتی مصون می‌مانند.
نکات کلیدی در مورد رمز ارز
- رمز ارز، شکلی از دارایی دیجیتال مبتنی بر شبکه بوده که در تعداد زیادی از رایانه‌ها توزیع شده است. این ساختار غیرمتمرکز به آنها اجازه می‌دهد خارج از کنترل دولت‌ها و مقامات مرکزی فعالیت کنند.
- کارشناسان بر این باورند که بلاک‌چین و فناوری‌های مرتبط با آن بسیاری از صنایع از جمله امور مالی و حقوقی را مختل می‌کند.
- مزایای رمز ارزها شامل انتقال پول ارزان‌تر و سریع‌تر و سیستم‌های غیرمتمرکز است که در یک نقطه شکست از بین نمی‌روند.
- از معایب رمز ارزها می‌توان به نوسان قیمت، مصرف انرژی بالا برای فعالیت‌های ماینینگ و استفاده در فعالیت‌های مجرمانه اشاره کرد.
معنی و مفهوم رمز ارز
رمزارزها، ارزهای دیجیتال یا مجازی هستند که زیربنای سیستم‌های رمزنگاری دارند. آنها امکان پرداخت آنلاین امن را بدون استفاده از واسطه‌های شخص ثالث فراهم می‌کنند. “Crypto” به الگوریتم‌های رمزگذاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت‌های کلید عمومی – خصوصی، و توابع هش.
ارزهای دیجیتال را می‌توان استخراج کرد یا از صرافی‌های ارز دیجیتال خریداری کرد. همه سایت‌های تجارت الکترونیک امکان خرید با استفاده از ارزهای دیجیتال را ندارند. در واقع، ارزهای دیجیتال، حتی ارزهای محبوب مانند بیت کوین، به‌سختی برای معاملات خرده‌فروشی استفاده می‌شوند. بااین‌حال، ارزش سرسام‌آور ارزهای دیجیتال باعث محبوبیت آنها به‌عنوان ابزار معاملاتی شده است. به میزان محدودی از آنها برای نقل و انتقالات برون‌مرزی نیز استفاده می‌شود.
بلاک چین چیست؟
مرکز جذابیت و عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک‌چین است. همان‌طور که از نام آن مشخص است، بلاک‌چین در اصل مجموعه‌ای از بلوک‌های متصل یا یک دفتر کل آنلاین است. هر بلوک شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌هاست که به طور مستقل توسط هر یک از اعضای شبکه تأیید شده است. هر بلوک جدید ایجاد شده باید قبل از تأیید توسط هر گره (node) راستی‌آزمایی شود، این باعث می‌شود تا جعل تاریخچه تراکنش‌ها تقریباً غیرممکن شود. محتویات دفتر آنلاین باید توسط کل شبکه یک گره منفرد، یا رایانه‌ای که یک کپی از دفتر را نگهداری می‌کند، توافق شود.
کارشناسان می‌گویند که فناوری بلاک‌چین میتواند به چندین صنعت مانند زنجیره تأمین و فرایندهایی مانند رأی‌گیری آنلاین و تأمین مالی جمعی خدمت کند. مؤسسات مالی مانند JPMorgan Chase & Co (JPM) در حال آزمایش استفاده از فناوری بلاک‌چین برای کاهش هزینه‌های تراکنش با ساده کردن پردازش پرداخت هستند.
انواع رمز ارز
بیت کوین محبوب‌ترین و باارزش‌ترین ارز دیجیتال است. شخصی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو آن را اختراع کرد و در سال 2008 از طریق کاغذ سفید به دنیا معرفی کرد. امروزه هزاران ارز دیجیتال در بازار وجود دارد.
هر ارز دیجیتال ادعا می‌کند که عملکرد و مشخصات متفاوتی دارد. به‌عنوان‌مثال، XRP ریپل توسط بانک‌ها برای تسهیل نقل و انتقالات بین مناطق جغرافیایی مختلف استفاده می‌شود.
بیت کوین که در سال 2009 در دسترس عموم قرار گرفت، همچنان پر معامله ترین و تحت پوشش ترین ارز دیجیتال است. تا نوامبر 2021، بیش از 18.8 میلیون بیت کوین با ارزش کل بازار حدود 1.2 تریلیون دلار در گردش بود.
در پی موفقیت بیت کوین، بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر که به نام «آلت کوین» شناخته می‌شوند، راه‌اندازی شده‌اند. برخی از این ها کلون یا فورک بیت کوین هستند، درحالی‌که برخی دیگر ارزهای جدیدی هستند که از ابتدا ساخته شده‌اند. آنها عبارت‌اند از Solana، Litecoin، Ethereum، Cardano و EOS. تا نوامبر 2021، ارزش کل همه ارزهای دیجیتال موجود به بیش از 2.1 تریلیون دلار رسیده بود – بیت کوین تقریباً 41٪ از ارزش کل را تشکیل می‌داد.
آیا رمز ارزها قانونی هستند؟
ارزهای رایج، قدرت خود را به‌عنوان ابزار معامله از دولت یا مقامات پولی می‌گیرند. به‌عنوان‌مثال، هر اسکناس دلار آمریکا توسط فدرال رزرو پشتیبان می‌شود.
اما ارزهای دیجیتال توسط هیچ نهاد دولتی یا خصوصی پشتیبانی نمی‌شوند. بنابراین، اثبات وضعیت حقوقی آنها در حوزه‌های قضایی مختلف مالی در سراسر جهان دشوار بوده است. ارزهای دیجیتال تا حد زیادی خارج از اکثر زیرساخت‌های مالی موجود عمل کرده‌اند. وضعیت قانونی ارزهای رمزپایه پیامدهایی برای استفاده از آنها در معاملات و معاملات روزانه دارد. در ژوئن 2019، گروه ویژه اقدام مالی (FATF) توصیه کرد که نقل و انتقالات ارزهای رمزنگاری شده باید مشمول الزامات قانون نقل و انتقالات سفر خود باشد که مستلزم رعایت AML است.
از دسامبر 2021، السالوادور تنها کشوری در جهان بود که بیت کوین را به‌عنوان ارز قانونی برای تراکنش‌های پولی مجاز کرد. در سایر نقاط جهان، مقررات ارزهای دیجیتال بسته به قوانین قضایی متفاوت است.
قانون خدمات پرداخت ژاپن، بیت کوین را به‌عنوان یک دارایی قانونی تعریف می‌کند. صرافی‌های ارزهای دیجیتال فعال در این کشور ملزم به جمع‌آوری اطلاعات مشتریان و جزئیات مربوط به انتقال بیت کوین هستند. چین، مبادلات ارزهای دیجیتال و استخراج در مرزهای خود را ممنوع کرده است. گزارش شده است که هند در ماه دسامبر در حال تدوین چارچوبی برای ارزهای دیجیتال است.
ارزهای دیجیتال در اتحادیه اروپا قانونی هستند. مشتقات و سایر محصولاتی که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می‌کنند باید به‌عنوان “ابزار مالی” واجد شرایط شوند. در ژوئن 2021، کمیسیون اروپا مقررات بازارهای دارایی‌های رمزنگاری شده (MiCA) را منتشر کرد که تضمین اجرایی را برای مقررات تعیین کرده و قوانینی را برای شرکت‌ها یا فروشندگان ارائه‌دهنده خدمات مالی که از ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند، مشخص کرد.
در ایالات متحده، بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین بازار مالی در جهان، مشتقات ارز دیجیتال مانند معاملات آتی بیت کوین در بورس کالای شیکاگو موجود است. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) گفته است که بیت کوین و اتریوم اوراق بهادار نیستند.
- نکته: اگرچه ارزهای رمزنگاری شده نوعی پول در نظر گرفته می‌شوند، سازمان خدمات درآمد داخلی آمریکا (IRS) آنها را به‌عنوان یک دارایی در نظر می‌گیرد و مانند بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های دیگر، اگر در فروش یا تجارت ارزهای رمزنگاری شده سود سرمایه به دست آورید، دولت بخشی از سود را می‌خواهد. در 20 مه 2021، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده اعلام کرد که مالیات دهندگان ملزم هستند هر تراکنش ارز دیجیتال و بالاتر از 10000 دلار را به IRS گزارش دهند. اینکه IRS چگونه از درآمدها مالیات دریافت کند بستگی به این دارد که مالیات دهندگان چه مدت ارز دیجیتال را داشته‌اند.
مزایا و معایب رمز ارزها
ارزهای دیجیتال باهدف ایجاد تحول در زیرساخت‌های مالی معرفی شدند. بااین‌حال، مانند هر انقلابی، خوبی‌ها و بدی‌هایی نیز وجود دارد. در مرحله کنونی توسعه ارزهای دیجیتال، تفاوت‌های زیادی میان مفهوم نظری ایده‌آل یک سیستم غیرمتمرکز با ارزهای دیجیتال و اجرای عملی آن وجود دارد.
برخی از مزایا و معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:
مزایا
- ارزهای رمزپایه نشان‌دهنده یک الگوی جدید و غیرمتمرکز برای پول هستند. در این سیستم، واسطه‌های متمرکز مانند بانک‌ها و مؤسسات پولی برای ایجاد اعتماد و نظارت بر تراکنش‌های بین دو طرف ضروری نیستند؛ بنابراین، سیستمی با ارزهای رمزنگاری شده امکان ایجاد یک نقطه شکست مانند یک بانک بزرگ را که مجموعه‌ای از بحران‌ها را در سراسر جهان به راه می‌اندازد از بین می‌برد، مانند بحرانی که در سال 2008 با شکست مؤسسات در ایالات متحده آغاز شد.
- ارزهای رمزنگاری شده قول می‌دهند که انتقال مستقیم وجوه بین دو طرف را بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد مانند بانک یا شرکت کارت اعتباری آسان‌تر کنند. چنین انتقال‌های غیرمتمرکز با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف سیستم‌های تشویقی، مانند اثبات کار یا اثبات سهام، تضمین می‌شوند.
- ازآنجایی‌که آنها از واسطه‌های شخص ثالث استفاده نمی‌کنند، انتقال ارز دیجیتال بین دو طرف معامله سریع‌تر از انتقال پول استاندارد است. وام‌های فلش در امور مالی غیرمتمرکز نمونه خوبی ازاین‌گونه نقل و انتقالات غیرمتمرکز است. این وام‌ها که بدون وثیقه پشتوانه پردازش می‌شوند، می‌توانند در عرض چند ثانیه اجرا شوند و در معاملات مورداستفاده قرار گیرند.
- سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال میتواند سود ایجاد کند. ارزش بازارهای ارزهای دیجیتال در دهه گذشته به طور سرسام‌آوری افزایش‌یافته است و در مقطعی به حدود 2 تریلیون دلار رسیده است. تا 20 دسامبر 2021، بیت کوین در بازارهای رمزنگاری بیش از 862 میلیارد دلار ارزش داشت.
- اقتصاد حواله‌ای در حال آزمایش یکی از برجسته‌ترین موارد استفاده از ارزهای دیجیتال است. در حال حاضر، ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین به‌عنوان ارزهای واسطه‌ای برای ساده کردن نقل و انتقالات پول در سراسر مرزها عمل می‌کنند. بنابراین، یک ارز مرجع به بیت کوین (یا یک ارز دیجیتال دیگر) تبدیل می‌شود، از مرزها منتقل می‌شود و متعاقباً به ارز مرجع مقصد تبدیل می‌شود. این روش فرایند انتقال پول را ساده‌تر و ارزان‌تر می‌کند.
معایب
- اگرچه رمزارزها ادعا می‌کنند که یک نوع تراکنش ناشناس هستند، اما در واقع این‌گونه نیست. آنها یک رد دیجیتالی به جا می‌گذارند که آژانس‌هایی مانند اداره تحقیقات فدرال (FBI) می‌توانند آن را رمزگشایی کنند. این امر، امکان ردیابی تراکنش‌های مالی شهروندان عادی را برای دولت‌ها یا مقامات فدرال فراهم می‌کند.
- ارزهای رمزپایه به ابزاری محبوب برای مجرمان برای فعالیت‌های شرورانه مانند پول‌شویی و خریدهای غیرقانونی تبدیل شده‌اند. مورد Dread Pirate Roberts که بازاری را برای فروش مواد مخدر در بازار تاریک مجازی اداره می‌کرد، معروف است. رمزارزها همچنین موردعلاقه هکرهایی هستند که از آنها برای فعالیت‌های باج‌افزار استفاده می‌کنند.
- در تئوری، رمز ارزها قرار است غیرمتمرکز باشند و ثروت آنها بین بسیاری از طرف‌ها در یک بلاک‌چین توزیع شود. در واقعیت اما مالکیت بسیار متمرکز است. به‌عنوان‌مثال، یک مطالعه دانشگاه MIT نشان داد که تنها 11000 سرمایه‌گذار تقریباً 45 درصد از ارزش فزاینده بیت کوین را در اختیار دارند.
- یکی از فریب‌های ارزهای دیجیتال این است که هرکسی میتواند آنها را با استفاده از یک کامپیوتر با اتصال اینترنت استخراج کند. بااین‌حال، استخراج ارزهای رمزپایه محبوب به انرژی قابل‌توجهی نیاز دارد، گاهی اوقات به‌اندازه انرژی مصرفی کل کشورها. هزینه‌های گران انرژی همراه با غیرقابل‌پیش‌بینی بودن استخراج، استخراج رمز ارزها را در میان شرکت‌های بزرگی که درآمد آنها به میلیاردها دلار می‌رسد، متمرکز کرده است. بر اساس یک مطالعه MIT، 10٪ از ماینرها 90٪ از ظرفیت استخراج آن را تشکیل می‌دهند.
- اگرچه بلاک‌چین‌های ارزهای دیجیتال از امنیت بالایی برخوردار هستند، اما سایر مخازن رمزنگاری مانند صرافی‌ها و کیف پول‌ها را می‌توان هک کرد. بسیاری از صرافی‌ها و کیف پول‌های ارزهای دیجیتال در طول سال‌ها هک شده‌اند که گاهی منجر به سرقت میلیون‌ها دلار “سکه” شده است.
- ارزهای دیجیتال معامله شده در بازارهای عمومی از نوسانات قیمتی رنج می‌برند. بیت کوین افزایش سریع و سقوط در ارزش خود را تجربه کرده است، به‌طوری‌که در دسامبر 2017 به 17738 دلار رسید و در ماه‌های بعد به 7575 دلار کاهش یافت. بنابراین، برخی از اقتصاددانان ارزهای دیجیتال را پدیده‌ای زودگذر یا حبابی سوداگرانه می‌دانند.
سؤالات متداول
در ادامه، به پرتکرارترین سؤالات پیرامون رمز ارزها می‌پردازیم.
تعریف رمز ارز به زبان ساده چیست؟
ارزهای دیجیتال، دارایی‌های دیجیتال و سیستم‌های غیرمتمرکزی هستند که امکان پرداخت امن آنلاین را فراهم می‌کنند.
چگونه رمز ارز تهیه کنیم؟
هر سرمایه‌گذار، میتواند ارز دیجیتال را از صرافی‌های رمزنگاری محبوب مانند Coinbase، برنامه‌هایی مانند Cash App یا از طریق کارگزاران خریداری کند. یکی دیگر از روش‌های رایج برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، از طریق مشتقات مالی، مانند قراردادهای آتی بیت‌کوین CME، یا از طریق ابزارهای دیگر، مانند تراست بیت‌کوین و ETF بیت‌کوین است.
هدف رمز ارزها چیست؟
رمز ارزها، الگوی جدیدی از پول هستند. وعده آنها این است که معماری مالی موجود را ساده‌تر و سریع‌تر و ارزان‌تر کنند. فناوری و معماری آنها سیستم‌های پولی موجود را غیرمتمرکز می‌کند و امکان مبادله ارزش و پول را مستقل از نهادهای واسطه مانند بانک‌ها برای طرفین معامله فراهم می‌کند.
آیا می‌توان رمز ارز تولید کرد؟
ارزهای رمزنگاری شده از طریق استخراج (ماینینگ) تولید می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، بیت کوین با استفاده از استخراج بیت کوین تولید می‌شود. این فرایند شامل دانلود نرم‌افزاری است که تاریخچه‌ای جزئی یا کامل از تراکنش‌هایی است که در شبکه آن رخ‌داده است را نشان می‌دهد. اگرچه هرکسی با یک کامپیوتر و اتصال به اینترنت میتواند ارز دیجیتال استخراج کند، ماهیت انرژی و منابع فشرده استخراج به این معنی است که شرکت‌های بزرگ بر این صنعت تسلط دارند.
محبوب‌ترین رمز ارزها کدام‌اند؟
بیت کوین، تا حد زیادی محبوب‌ترین ارز دیجیتال است و پس از آن سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم، بایننس کوین، سولانا و کاردانو قرار دارند.
آیا رمز ارزها، اوراق بهادار هستند؟
کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) عنوان کرده است که بیت کوین و اتریوم، دو ارز دیجیتال برتر از نظر ارزش بازار، اوراق بهادار نیستند و در مورد وضعیت سایر ارزهای دیجیتال اظهار نظری نکرده است.
نکته پایانی
سرمایه‌گذاری در رمز ارزها و سایر پیشنهادات اولیه سکه (“ICO”) بسیار پرخطر و سوداگرانه است و این مقاله تشویق‌کننده‌ی خوانندگان برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال یا سایر ICOها نیست. ازآنجایی‌که موقعیت هر فردی منحصربه‌فرد است، همیشه باید قبل از تصمیم‌گیری مالی با یک متخصص واجد شرایط مشورت کرد. محک آکادمی هیچ‌گونه ضمانتی در مورد صحت یا به‌روز بودن اطلاعات موجود در این مقاله نمی‌دهد.
به دیگر مقالات ما در محک آکادمی نیز نگاهی بیندازید.
منبع:
